Για περισσότερο από χίλια χρόνια το Ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού Χριστού εξαπλώνει την επιρροή του σ' ολόκληρη την Κίνα μέσα από σκαμπανεβάσματα, νίκες και δοκιμασίες. Το 1949 άρχισε ο διωγμός του λαού του Θεού και από τότε οι εκκλησίες έχουν υποστεί κάθε είδους επίθεση. Το 1958 η κυβέρνηση είχε κλείσει όλες τις ορατές εκκλησίες. Η γυναίκα του Μάο, η Τζιανγκ Τζινγκ, είπε στους ξένους επισκέπτες: «Ο Χριστιανισμός στην Κίνα έχει περιοριστεί στον τμήμα της Ιστορίας του μουσείου. Είναι νεκρός και θαμμένος.» Στα 1970 μία Χριστιανική αποστολή που επισκέφτηκε την Κίνα ανέφερε: «Δεν έχει μείνει ούτε ένας Χριστιανός στην Κίνα.»
Στην αρχή του βιβλίου της Γένεσης διαβάζουμε ότι η Γη «ήταν άμορφη και έρημη και σκοτάδι υπήρχε επάνω στο πρόσωπο της αβύσσου. Και Πνεύμα Θεού φερόταν επάνω στην επιφάνεια των υδάτων.» (Γεν. 1/α':2) Αυτή ήταν και η κατάσταση της κινέζικης εκκλησίας αυτή την εποχή. Η εκκλησία στην Κίνα, τουλάχιστον επιφανειακά ήταν νεκρή. Εκείνες τις ημέρες κανένας δεν τολμούσε να διακηρύξει: «Ο Ιησούς είναι ο Κύριος.» Η εκκλησία είχε αποσπαστεί από την κορυφή στον πάτο κι από κάθε άποψη είχε νεκρωθεί.
«Και είπε ο Θεός: Ας γίνει φως? και έγινε φως? και είδε ο Θεός το φως ότι ήταν καλό? και διαχώρισε ο Θεός το φως από το σκοτάδι.» (Γεν. 1/α':3-4) Ευτυχώς υπηρετούμε έναν Θεό που γνωρίζει πώς να ανασταίνει τους νεκρούς! Πιστεύω ότι ο Θεός επέτρεψε την αθεϊστική κυβέρνηση να καταστρέψει την παλιά οικοδομή της κινέζικης εκκλησίας, για να την χτίσει ξανά σύμφωνα με τους δικούς Του σκοπούς. Ξεκίνησε με τα λίγα και τα έκανε πολλά!
Το απλό γεγονός ότι η κινέζικη εκκλησία έχει αυξηθεί σε μία δύναμη δεκάδων εκατομμυρίων σήμερα, είναι ένα σημείο όχι μόνο της ύπαρξης του Θεού, αλλά και της ασύγκριτης δύναμής Του.
Στα 1970 η κινέζικη εκκλησία, σαν ένα μπουμπούκι ενός ρόδου που ήταν κλειστό για πολύ καιρό, άρχισε να ανοίγει και να αποκαλύπτει ξανά την ομορφιά του και τη ζωή στον κόσμο. Εκείνη την εποχή ένας νεαρός στη νότια επαρχία Χενάν συνάντησε τον Κύριο Ιησού Χριστό κι αφιέρωσε τη ζωή του στο να Τον ακολουθήσει ως Κύριο και Αρχηγό του. Ο Θεός κατέλαβε τη ζωή του με έναν ξεχωριστό τρόπο.
Μέσα από σχεδόν τριάντα χρόνια δοκιμασίας ο αδελφός Γιαν έχει δει τη δόξα του Κυρίου να ρέει στη ζωή του και να υπερχειλίζει ως ευλογία σε πολλούς. Είναι ένας από τους εκλεκτούς εργάτες του Θεού σ' αυτή τη γενιά, ένας μεγάλος πολεμιστής κι ένας πιστός υπηρέτης. Πολλά σημεία, τεράστια και θαύματα ακολούθησαν τη διακονία του, επιβεβαιώνοντας ότι είναι ένας απόστολος της πίστης. «Τα μεν σημεία του αποστόλου ενεργήθηκαν ανάμεσά σας με κάθε υπομονή, με θαύματα και τεράστια και δυνάμεις.» (Β' Κορ. 12/ιβ':12) Είναι ένας άνθρωπος άμεμπτης ακεραιότητας και χαρακτήρα, ένας καλός σύζυγος και πατέρας. Η χαρά του Κυρίου είναι πάντα η δύναμη του Αδελφού Γιαν. Το μεταδοτικό χαμόγελό του μπορεί να φωτίσει μία ολόκληρη αίθουσα.
Αφότου διάβασα το βιβλίο του Αδελφού Γιαν η καρδιά μου αγγίχτηκε βαθιά. Ένιωσα λύπη που δεν γνώριζα αυτόν τον αγαπητό αδελφό περισσότερο από τα είκοσι χρόνια που έχουμε εργαστεί μαζί χέρι-χέρι στην Κίνα.
Ομολογώ ότι κάθε ιστορία μέσα σ' αυτό το βιβλίο είναι αληθινή. Έχω προσωπικά γίνει μάρτυρας σε πολλά από τα γεγονότα που περιγράφονται σ' αυτές τις σελίδες. Αισθάνομαι τέτοια τιμή που είμαι ο κοντινότερος φίλος και συνεργάτης του αδελφού Γιαν. Παρόλο που πάντα με τιμούσε σαν πνευματικό πρεσβύτερο και με σεβόταν σαν ποιμένα του, εγώ νιώθω έναν αμοιβαίο σεβασμό. Όταν παντρεύτηκα, ζήτησα από τον Αδελφό Γιαν να διευθύνει τη γαμήλια τελετή και να δώσει την ευλογία.
Διάβασα αυτό το βιβλίο με μία καρδιά ευγνωμοσύνης στον Θεό και ειλικρινά το συστήνω ως μία αληθινή ομολογία των μεγάλων πραγμάτων που ο Θεός έχει κάνει στην εκκλησία της Κίνας.
Ξου Γιονγκσέ
Πρόεδρος της «Κοινωνίας των Ηγετών των Κατ' Οίκον Εκκλησιών Σινείμ» της Κίνας
(Sinim Fellowship of House Church Leaders)
Με χαρά διάβασα το βιβλίο του αδελφού Γιαν με μια πνοή, νιώθοντας μεγάλο ενθουσιασμό μέσα στην καρδιά και την ψυχή μου. Φαινόταν να με μεταφέρει πίσω σ' εκείνες τις φλογερές εποχές κι έφερε ξανά στη μνήμη μου πολλές πολύτιμες αναμνήσεις.
Ο Αδελφός Γιαν κι εγώ γεννηθήκαμε στην ίδια περιοχή, πηγαίναμε στην ίδια εκκλησία κι εργαστήκαμε μαζί στον θερισμό. Κλάψαμε, χαρήκαμε και κηρύξαμε μαζί και απορριφθήκαμε μαζί. Φάγαμε στον άνεμο και κοιμηθήκαμε στην ύπαιθρο, κολλήσαμε μαζί μέσα από τις δυσκολίες και τα εμπόδια. Αγαπήσαμε ο ένας τον άλλο σαν αδελφοί εξ αίματος.
Ο Γιαν κι εγώ εργαστήκαμε μαζί για πολλά χρόνια μέχρι που μας συνέλαβαν στην Νανγιάνγκ. Στη φυλακή μας είχαν βάλει σε ξεχωριστά κελιά, αλλά φωνάζαμε δυνατά μέσα στους διαδρόμους της φυλακής ελπίζοντας οι φωνές μας να ακουστούν σαν πηγή ενθάρρυνσης ο ένας προς τον άλλο. Προσπαθούσαμε να περάσουμε μικρά σημειώματα για να δυναμώσουμε ο ένας την πίστη του άλλου.
Η ομολογία του Γιαν είναι γραμμένη με αίμα και δάκρυα. Η πορεία του είναι από εκείνες που έχουν αντιμετωπίσει πολλές πικρές μάχες. Αντί να παραπονιέται και να γογγύζει, έμαθε να αντιμετωπίζει τα εμπόδια με προσευχή στα γόνατά του με τον Θεό.
Οι Κινέζοι πιστοί θυμούνται τον Γιαν σαν ένα γενναίο άντρα που συχνά προσεύχεται με λυγισμένα γόνατα, υψώνοντας τα χέρια του με ευγνωμοσύνη στον Κύριο ενώ τα δάκρυα τρέχουν στα μάγουλά του. Μετά από πολλές αβάσταχτες καταστάσεις, ο Θεός δεν άνοιξε μόνο τη σιδερένια πόρτα της φυλακής για τον Γιαν, αλλά επίσης τον χρησιμοποιεί ως ευλογία και στις κινέζικες, αλλά και στις δυτικές εκκλησίες αυτόν τον νέο αιώνα.
Ο Αδελφός Γιαν έχει χάρισμα στο να κάνει επαφές με πιστούς από διαφορετικά εκκλησιαστικά υπόβαθρα, φέρνοντάς τους μαζί ευγενικά σε ενότητα. Ως μία κλωστή, ο Θεός τον έχει χρησιμοποιήσει να ενώσει τα διαφορετικά χρωματιστά μπαλώματα και να τα κάνει ένα όμορφο τραπεζομάντιλο. Τα τελευταία χρόνια ο Αδελφός Γιαν κι εγώ κινηθήκαμε χωριστά, καθώς τα μονοπάτια μας μας έβγαλαν σε διαφορετικές κατευθύνσεις και μερικές φορές τον επέπληττα ακόμα κι από μακριά. Όταν όμως άκουγα τις αναφορές για το πώς ο Θεός τον χρησιμοποιούσε και μάθαινα για το μονοπάτι που είχε ακολουθήσει πιστά, το μόνο που μπορούσα ήταν να τον θαυμάζω και να κοκκινίζω από ντροπή κι επίπληξη στον εαυτό μου.
Στην κινέζικη εκκλησία έχω δει πολλούς εργάτες του Θεού να έρχονται με μεγάλη δύναμη κι εξουσία, αλλά με τον Αδελφό Γιαν είδα έναν εργάτη του Ιησού που πάντα ερχόταν με ταπείνωση και πραότητα, εκπέμποντας την καρδιά του Υιού του Ανθρώπου, ο οποίος δεν ήρθε να υπηρετηθεί, αλλά να υπηρετήσει και να δώσει τη ζωή του.
Προσεύχομαι να ευχαριστηθείτε μ' αυτό το βιβλίο και να γίνει για σας πρόκληση όπως έγινε για μένα.
Ζιανγκ Ρονγκλιάνγκ
Κατ' οίκον Εκκλησία Φάνγκτσενγκ, Κίνα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ένα ζεστό βράδυ του Σεπτέμβρη μια μικρή ομάδα Χριστιανών μαζεύτηκαν στο Διεθνές Αεροδρόμιο της Μπανγκόνγκ να υποδεχτούν τον Αδελφό Γιαν. Ήταν περισσότερο από οκτώ μήνες από την τελευταία φορά που είδαμε το χαμογελαστό πρόσωπό του. Είχε συλληφθεί τον Ιανουάριο του 2001. Κατά τη διάρκεια των πρώτων λίγων ημερών της φυλάκισής τους οι αρχές της φυλακής τον είχαν χτυπήσει μέχρι θανάτου. Αργότερα καταδικάστηκε σε επτά χρόνια φυλάκιση.
Σποραδικά μηνύματα έβγαιναν έξω από τη φυλακή στους φίλους του που ενδιαφέρονταν για εκείνον σ' ολόκληρο τον κόσμο. Ένα έλεγε: «Ο Θεός με έστειλε να είμαι μάρτυράς Του σ' αυτό το μέρος. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εδώ που χρειάζονται τον Ιησού. Θα είμαι σ' αυτή τη φυλακή ακριβώς όσο καιρό ο Θεός έχει αποφασίσει. Δεν θα φύγω ούτε ένα λεπτό νωρίτερα, ούτε ένα λεπτό αργότερα. Όταν ο Θεός αποφασίσει ότι η διακονία μου μέσα στη φυλακή γίνει πλήρης, τότε θα βγω.»
Με θαυματουργικό τρόπο μέσα στον τέλειο συγχρονισμό του Θεού ο Γιαν αφέθηκε ελεύθερος αφότου εκτέλεσε μόνο επτά μήνες και επτά ημέρες από την επτάχρονη ποινή του.
Τώρα είχαμε μαζευτεί στο αεροδρόμιο, ελπίζοντας να τον δούμε να φτάνει. Θα ήταν άρρωστος, κουρασμένος και σιωπηλός μετά από την τρομακτική δοκιμασία του;
Ξαφνικά ο Γιαν εμφανίστηκε στην αίθουσα των αφίξεων. Δεν ήταν τίποτα απ' όλα αυτά! Το πρόσωπό του ήταν γεμάτο φως κι ένα πλατύ χαμόγελο απλωνόταν από το ένα του αυτί στο άλλο. «Δόξα στον Θεό! Αλληλούια!» ήταν τα πρώτα του λόγια. «Δόξα στον Θεό!» Κρατήσαμε τα χέρια και σκύψαμε τα κεφάλια μας με προσευχή ευγνωμοσύνης, καθώς οι επιβάτες χαμένοι στις σκέψεις τους μας προσπερνούσαν για να πάνε προς τον έλεγχο.
Ο Αδελφός Γιαν είναι γνωστός στην Κίνα ως «ο Ουράνιος 'Ανθρωπος». Αυτό το παρατσούκλι προήλθε από ένα περιστατικό το 1984 όταν αρνήθηκε να πει το πραγματικό του όνομα στις αρχές. Κοινοποιώντας την αληθινή του ταυτότητα θα έθετε σε κίνδυνο τους ντόπιους Χριστιανούς.
Σε απάντηση των απειλών και των χτυπημάτων του Γραφείου Δημόσιας Ασφάλειας για να αποκαλύψει το όνομά του και τη διεύθυνσή του ο Γιαν φώναζε: «Είμαι ο ουράνιος άνθρωπος! Το σπίτι μου είναι στον ουρανό!» Οι ντόπιοι πιστοί που ήταν ακόμα μαζεμένοι σε ένα κοντινό σπίτι, άκουγαν τις φωνές του και ήξεραν ότι τους προειδοποιούσε για τον κίνδυνο. Έφυγαν όλοι κι απέφυγαν τη σύλληψη.
Σαν σημάδι σεβασμού για το θάρρος του και την αγάπη του για το σώμα του Χριστού, οι πιστοί των κατ' οίκον εκκλησιών στην Κίνα τον έχουν ονομάσει: «ο Γιαν, ο Ουράνιος 'Ανθρωπος» μέχρι σήμερα.
Ο Γιαν είναι ο πρώτος που παραδέχεται ότι υπάρχουν σημεία πάνω του που δεν είναι ουράνια! Όπως όλοι μας, παλεύει ενάντια στον πειρασμό και την αδυναμία κι αντιλαμβάνεται βαθιά ότι αν εξαιρέσεις τη χάρη του Ιησού Χριστού στη ζωή του, αυτός δεν αξίζει τίποτα. Κάποτε είπε στη γυναίκα του την Ντελίνγκ: «Είμαι ένα απόλυτο τίποτα. Δεν έχουμε κάτι για το οποίο να είμαστε υπερήφανοι. Δεν έχουμε ικανότητες και τίποτα για να προσφέρουμε στον Θεό. Το γεγονός ότι επιλέγει να μας χρησιμοποιεί είναι μόνο εξαιτίας της χάρης Του. Αν ο Θεός επέλεγε να σηκώσει άλλους για τον σκοπό Του κι εμάς να μη μας χρησιμοποιήσει ποτέ ξανά, δεν θα υπήρχε τίποτα για να παραπονεθούμε.»
Ο Όσγουλντ Τσάμπερς (Oswald Chambers) έγραψε κάποτε: «Αν δώσεις στον Θεό δικαίωμα πάνω στον εαυτό σου, θα κάνει ένα άγιο πείραμα με σένα. Του Θεού τα πειράματα πάντοτε επιτυγχάνουν.» Αυτό είναι σίγουρα αλήθεια με τον αδελφό Γιαν. Από τότε που γνώρισε για πρώτη φορά τον Ιησού Χριστό, καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να Τον υπηρετεί με όλη του την καρδιά.
Υπάρχουν μαθήματα κι εμπειρίες από τη ζωή του Γιαν που μπορούν θαυμάσια να ενθαρρύνουν Χριστιανούς σε όλο τον κόσμο, που ζητάνε να ακολουθήσουν τον Κύριο Ιησού.
Η μαρτυρία του αδελφού Γιαν είναι τέτοια που αντανακλά την πιστότητα και την αγαθότητα του Θεού στη ζωή του. Η μαρτυρία του είναι η ιστορία του? πώς ο Θεός πήρε ένα νεαρό, μισοπεθαμένο από την πείνα αγόρι από ένα φτωχό χωριό της επαρχίας Χενάν στην Κίνα και τον χρησιμοποίησε για να σείσει τον κόσμο. Αντί να δοθεί έμφαση στα πολλά θαύματα ή τις εμπειρίες των βασανισμών που πέρασε, εκείνος προτιμά να εστιάσουμε την προσοχή μας στον χαρακτήρα και την ομορφιά του Ιησού Χριστού. Εύχεται όλος ο κόσμος να γνωρίσει τον Ιησού, όπως εκείνος, όχι σαν μια ιστορική, μακρινή φυσιογνωμία, αλλά σαν τον πανταχού παρών, τον γεμάτο αγάπη, παντοδύναμο, πανίσχυρο Θεό.
Έχει ειπωθεί: Εκείνοι που γνωρίζουν τον αδελφό Γιαν μπορούν να εγγυηθούν ότι είναι ένας ταπεινός εργάτης του Θεού, που δεν θέλει κανένα μέρος της ζωής του να φέρει δόξα στον εαυτό του ή σε άνθρωπο.
Ο αδελφός Γιαν επιθυμεί η ιστορία του να εστιάσει όλη την προσοχή και τη δόξα στον μόνο αληθινό Ουράνιο 'Ανθρωπο, τον Κύριο Ιησού Χριστό.
Paul Hattaway Στα 1970 υπήρχε μόνο μία κίνηση κατ' οίκον εκκλησιών στην Κίνα. Δεν υπήρχαν δίκτυα ή οργανώσεις, μόνο ομάδες από θερμούς πιστούς που συναθροίζονταν για να λατρεύσουν και να μελετήσουν τον Λόγο του Θεού. Όλοι οι ηγέτες γνώριζαν ο ένας τον άλλον. Ο Θεός τους είχε μονιάσει σε καιρούς δοκιμασιών. Έμαθαν να έχουν κοινωνία και να εμπιστεύονται ο ένας τον άλλο ενώ βρίσκονταν δέσμιοι μαζί στη φυλακή. Όταν ελευθερώθηκαν, εργάστηκαν μαζί για την προώθηση του Ευαγγελίου. Εκείνες τις πρώτες μέρες ήταν πράγματι ενωμένοι. Τα δεινά είχαν συντρίψει όλα τα δογματικά τείχη στην κινεζική εκκλησία.
Όταν τα σύνορα της Κίνας άρχισαν να ανοίγουν τις αρχές του 1980, πολλοί ξένοι Χριστιανοί ήθελαν να ξέρουν πώς μπορούσαν να βοηθήσουν την εκκλησία στην Κίνα. Το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να μας περάσουν λαθραία Βίβλους από το Χονγκ Κονγκ. Αυτά τα δώρα εκτιμήθηκαν πολύ και τα χρειαζόμασταν τόσο απεγνωσμένα!
Μια φορά πήρα το τρένο με διάφορους ηγέτες κατ' οίκον εκκλησιών για να πάμε στη νότια πόλη Guangzhou να παραλάβουμε Βίβλους από τους Δυτικούς φίλους μας. Μετά από μια - δυο μέρες κοινωνίας επιβιβαστήκαμε ξανά στο τρένο και κατευθυνθήκαμε σπίτι μας με τα πολύτιμα δώρα μας. Ήμαστε τόσο χαρούμενοι και γεμάτοι αγάπη ο ένας για τον άλλο.
Παρ' αυτά μετά από μερικά χρόνια αυτές οι ίδιες ιεραποστολικές οργανώσεις άρχιζαν να βάζουν άλλα βιβλία μέσα στις τσάντες πάνω από τις Γραφές. Ήταν βιβλία για μια συγκεκριμένη δογματική θεολογία ή διδασκαλία που επικεντρωνόταν σε συγκεκριμένα θέματα του Λόγου του Θεού...
Τα παραπάνω κείμενα είναι αποσπάσματα από το βιβλίο «Ο Ουράνιος 'Ανθρωπος» του Paul Hattaway (Κεφ.2,20) - © 2003 Brother Yun & Paul Hattaway)
- : Ε.Ι.Ε
- : Paul Hattaway
- : 978-960-89905-0-0elefterifoniΑΝ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΕΞΑΝΤΛΗΘΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΦΙΛΟΣ ΣΑΣ ΤΟ ΕΧΕΙ, ΔΑΝΕΙΣΤΗΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ:
ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΤΑΠΛΗΞΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΣΥΝΑΡΠΑΣΕΙ ΣΕ ΜΕΓΙΣΤΟ ΒΑΘΜΟ....
`Έτσι λοιπόν αδιαφορώντας για τα έξοδα ζήτησε και ήρθε ο γιατρός στο σπίτι του.
`Οταν έφυγε ο γιατρός γύρισε στο χρηματοκιβώτιο, το μούτζωσε, και είπε:
